INLEIDING

Normaal gezien heeft de maag een grote capaciteit zodat je een grote hoeveelheid voedsel kan eten vooraleer een verzadigingsgevoel te hebben. Na passage door de maag wordt het voedsel verteerd en opgenomen ter hoogte van de dunne darm. Onverteerde voedselresten en vezels passeren de darm tot ze worden uitgescheiden.

Er bestaan verschillende operatieve technieken bij de behandeling van zwaarlijvigheid, om je te helpen vermageren. Sommige operaties zorgen ervoor dat de hoeveelheid voedsel die je kan eten tijdens een maaltijd sterk wordt beperkt (restrictie). Andere operaties zorgen er weer voor dat het opgegeten voedsel minder door het lichaam wordt opgenomen (malabsorptie).

De Maagband werkt hoofdzakelijk doordat de hoeveelheid voedsel die je tijdens een maaltijd kan eten, sterk wordt beperkt, zonder hongergevoel en met een langdurig volheidgevoel.

De maagband kan op ieder moment weer worden verwijderd.

DE VOORBEREIDING TOT DE INGREEP

Afhankelijk van de leeftijd kunnen de volgende onderzoeken noodzakelijk zijn: 1. Bloedonderzoek  2. Elektrocardiogram met of zonder hartspecialistisch onderzoek  3. Longfoto met of zonder longspecialistisch onderzoek 4. Bezoek aan de internist / endocrinoloog

Indien je regelmatig medicatie neemt dien je dit aan je chirurg te melden. Zeker indien het gaat om bloedverdunnende medicatie (anticoagulantia, aspirine, anti-inflammatoire geneesmiddelen ), omdat deze geneesmiddelen soms een tijdje voor de ingreep moeten worden gestopt.

De dag van de ingreep blijf je vanaf middernacht nuchter. Sommige medicaties mag je 's ochtends nog innemen met een klein beetje water. Je chirurg zal je hierover inlichten.

DE INGREEP

Via een laparoscopische ingreep wordt een band geplaatst rond de bovenkant van de maag. Hiervoor worden 4 kleine huidincisies gemaakt.  Men creëert een klein zakje maag (pouch) en de passage van het voedsel wordt nauwer.

Het principe van Gastric Banding berust op het operatief verkleinen van het volume van de functionele maaginhoud. 
Zo wordt de voedselinname in hoeveelheid beperkt. 
De band zorgt voor een verminderde opname door de weg naar de maag te bemoeilijken, maar wijzigen het normale spijsverteringsproces niet.

Nadat het bandje rond de maag is gefixeerd wordt deze verbonden m et een poortje welke geplaatst wordt op een gemakkelijk toegankelijke plaats onder de huid. Via dit poortje kan dan later het bandje worden opgeblazen of afgelaten.

DE CHIRURGIE d.m.v.LAPAROSCOPIE

Vroeger vonden buikoperaties plaats middels een zogenaamde laparotomie waarbij een (grote) incisie werd gemaakt om toegang te krijgen tot de buikholte en darmen.

In normale toestand is de buikinhoud in nauw contact met de buikwand. Om een ruimte de krijgen die het mogelijk maakt de videocamera naar binnen te brengen, moet er dus eerst een soort "luchtbel" worden aangelegd om in te werken, en dit gebeurt door de buik op te blazen. Daarom begint de operatie met het inspuiten in de buik van koolzuurgas. Deze werkruimte (de "luchtbel") kan worden verwezenlijkt met behulp van een beschermde naald die wordt ingebracht doorheen de buikwand.

Wanneer de werkruimte is aangelegd, gebruikt de chirurg "trocars", d.w.z. holle kokertjes voorzien van kleppen, die het mogelijk maken het gas te behouden in de buik. Via deze trocars worden de videocamera en de chirurgische instrumenten binnengebracht. Deze kokers worden aangebracht door kleine sneden in de huid op de buikwand.

Vervolgens gebeurt de operatie "met gesloten buik" want uw chirurg hanteert de instrumenten langs de buitenzijde van uw buik, en volgt de operatie in de binnenzijde van de buik op een televisiescherm.  Bij het ontwaken kan u pijn voelen aan de schouders. Deze pijn wordt veroorzaakt door het feit dat de buik werd opgeblazen met koolzuurgas om de werkruimte aan te leggen, en dit koolzuurgas bij het einde van de operatie nooit volledig kan worden verwijderd. Dit overblijvende gas zal echter snel en zonder gevaar voor uw organisme worden geabsorbeerd. De pijn is tijdelijk en verdwijnt snel, binnen enkele dagen na de operatie.

De chirurgische instrumenten die worden gebruikt zijn niet dezelfde als de instrumenten die worden gebruikt bij de klassieke chirurgie, d.w.z. met "open buik". Sommige instrumenten zijn technologisch zo complex dat zij slechts kunnen worden gebruikt bij één enkele patiënt. Deze instrumenten noemt men "disposables" (wegwerpbaar), d.w.z. dat men ze weggooit na de operatie.

Wij vestigen uw aandacht op het feit dat het materiaal voor éénmalig gebruik niet altijd wordt terugbetaald door het RIZIV.

DE COMPLICATIES

1. tijdens de ingreep of de periode onmiddellijk na de ingreep

Sommige complicaties kunnen zich voordoen tijdens de operatie of in de periode onmiddellijk na de operatie tijdens de ziekenhuisopname.  De volgende complicaties kunnen zich bij wijze van voorbeeld voordoen:

• een bloeding
• een verwonding aan een buikorgaan
• maag perforaties
• een verwikkeling aan de longen (longontsteking)
• een hartaanval
• een obstructie of passagehinder ter hoogte van het maagdarmstelsel
• een ontsteking aan de urinewegen
• een wondinfectie
• trombose (bloedklonters) in de aders van de benen met mogelijks longembool als gevolg

Deze lijst is niet volledig. Er is een zeer klein doch niet onbestaand risico op overlijden ten gevolgen van complicaties.  Uiteraard worden speciale maatregelen genomen om het risico op deze complicaties zo klein mogelijk te houden. Complicaties die de normale hospitalisatieduur verlengen zijn zeldzaam.

2. complicaties in een later stadium na de ingreep

• Maag occlusie
• Gastrische erosies door migratie van de band
• Slippage van de band en pouch dilatatie
• Poort complicaties als:
• - Migratie of rotatie

- Lekkage - Infectie - Beschadiging van de connectie tube

DIEET NA MAAGBAND

1. Aanpassing eetgedrag

• Neem aan tafel een correcte houding aan.
• Gebruik kleine maaltijden en eet rustig, gebruik naast de 3 hoofdmaaltijden nog enkele gezonde tussendoortjes.
• Stop met eten na het eerste gevoel van volheid. Eén of twee happen meer kan braken veroorzaken.
• Neem voldoende maal "tijd" om de maaltijd te nuttigen.
• Drink langzaam maar niet tijdens de maaltijd
• vermijd alcohol, gesuikerde dranken, snoep, koekjes, chocolade.
• Vermijd het gebruik van zuiver suiker.
• Beperk de vetten in de voeding.

De voedingsaanpassing bij Gastric Banding bestaat uit verschillende fases, van vloeibaar, naar een gemixte voeding, tot uiteindelijke een eiwitrijke vaste voeding. De maaltijden zijn veel kleiner dan normaal. en het voedsel moet veel zachter zijn van structuur. In elke fase is het belangrijk om voldoende water te drinken.

Hieronder volgt de bespreking van de verschillende fases.

Fase 1 Vloeibare voeding gedurende 14 dagen -1 maand Maak gebruik van:

Magere melkproducten • Magere melk • Magere yoghurt • Magere platte kaas • Magere pap + kunstmatig zoetmiddel Fruitsappen - groentesappen

Gemixte soep - of bouillon

Eiwitverrijkte bijvoeding (vraag raad aan je voedingsdeskundige)

Opmerking: In het begin dient traag gedronken te worden, 1 glas over ongeveer 30 min.

Fase 2 Geleidelijk overschakelen naar een gemixte voeding Inlassen van de volgende voedingsmiddelen

1. Toevoegen van kleine hoeveelheden gemixt of gestoofd fruit zonder suiker.
2. Toevoegen van kleine hoeveelheden aardappelpuree en gekookte gemixte groenten.
3. Toevoegen van kleine hoeveelheden gekookte vis, gekookt ei of gepocheerd ei. Als dit goed verdragen wordt kan gemalen vlees/kip toegevoegd worden.
4. Toevoegen van brood, zonder korst. Beleg uw brood met zachte, smeerbare kaas, vleeswaren of vis.

Eventueel kan je in het begin ook bereide peutervoedingspotjes gebruiken

Fase 3

Vaste eiwitrijke voeding

Klik hier voor de voedingsdriehoek.